ATLAS-experiment

Geschichte

ATLAS, wat staat voor A Toroidal LHC ApparatuS, is een van de zes deeltjesdetectorexperimenten die plaatsvinden in de Large Hadron Collider (LHC), een deeltjesversneller van het CERN in Zwitserland. De andere experimenten zijn ALICE, CMS, TOTEM, LHCb en LHCf. ATLAS is 46 meter lang en 25 meter in diameter en weegt ongeveer 7000 ton.Het project omvat ongeveer 2000 wetenschappers en technici van 165 instellingen in 35 landen. De voltooiing van de bouw was gepland voor juni 2007, maar vond plaats medio april 2008. Het experiment is bedoeld om verschijnselen die gepaard gaan zeer zware deeltjes, die niet waarneembaar waren met behulp van eerdere versnellers met lagere energieën, te onderzoeken en kan licht werpen op de nieuwe theorieën in de deeltjesfysica van het standaardmodel, en daarbuiten.De ATLAS collaboration, de groep van natuurkundigen die de detector ontwierp en bouwde en de metingen uitvoert en analyseert, werd opgericht in 1992, toen de voorgestelde EAGLE ( Experiment voor Accurate Gamma, Lepton en Energy Metingen) en ASCOT ( Apparaat met Super COnducting Toroids) samenwerkingen hun samenwerking begonnen in de opbouw van een enkele deeltjesdetector voor algemeen gebruik voor de Large Hadron Collider. Het ontwerp was een combinatie van deze twee eerdere ontwerpen, alsmede de detector onderzoek en ontwikkeling, dat was gedaan voor de Superconducting Supercollider. Het ATLAS-experiment werd voorgesteld in zijn huidige vorm in 1994, en officieel gesubsidieerd door de CERN-landen vanaf 1995. Aanvullende landen, universiteiten en laboratoria kwamen er in de daaropvolgende jaren bij, en verdere instellingen en natuurkundigen melden zich tot op heden. De werkzaamheden van de bouw begonnen op de individuele instellingen, en detectoronderdelen werden verscheept naar CERN en gemonteerd in de ATLAS experimentele put vanaf 2003.